Przechuj

Osoba wyjątkowa, wybitna, wyróżniająca się. Określenie mające na celu podkreślenie czyichś umiejętności i talentów.

- Sasza to stary przechuj. Nieźle kozaczy.

- Widziałeś to? Ale z niego przechuj!

Osoba z najwyższej klasy społeczeństwa, wyróżniająca się nadprzyrodzonymi umiejętnościami oraz wszechstronną doskonałością, stanowiąca przeciwieństwo miękkochuja. Przechuj to jednostka o nienagannej aparycji, posiadająca ponadprzeciętne poczucie humoru, wzorowo posługująca się charakterystycznym gestem przechujów, doskonale adaptująca się do społeczeństwa, a jednocześnie podejmująca się niezwykle heroicznych misji, często wykraczających poza możliwości przeciętnego człowieka. Jest troskliwy, odważny, męski, niezależny, asertywny, wierny, sprawny zarówno fizycznie, jak i psychicznie, a także cechuje się rozwiniętym kręgosłupem moralnym i wyrazistymi prawicowymi poglądami. Jego obecność przyciąga uwagę kobiet, budzi podziw wśród innych, a liczne przysłowia i opowieści świadczą o jego niezrównanej reputacji.

- Jak on to zrobił? Przecież to było niemożliwe!
- Bo on to przechuj, inaczej się nie da tego wyjaśnić.

- Ten gość składa kostkę Rubika w trzy sekundy!
- Klasyka, przechuj jak nic.

- On naprawdę wygrał ten turniej z zamkniętymi oczami?
- Tak, tylko przechuj coś takiego potrafi.

- Słyszałem, że na debacie totalnie rozgromił tego lewackiego kandydata.
- Przechuj, stary. Rozkłada argumenty jak karty na stole.

- On serio powiedział tej feministce, że jej „argumenty” to memy?
- Tak właśnie działa przechuj, wali prawdę prosto z mostu.