Prywaciarz

Pejoratywne określenie zaczerpnięte z propagandy PRL oznaczające osobę prowadzącą jednoosobową (indywidualną) działalność gospodarczą.
"Prywaciarz" pochodzi od słowa prywatny, przy czym swoim wydźwiękiem ma określać, że cokolwiek prywatne jest złe (również np. "prywaciarskie mieszkanie" itd.).
W czasach gospodarki centralnie sterowanej największym szacunkiem władzy cieszyły się spółdzielnie i przedsiębiorstwa państwowe, a wszelkie przejawy indywidualności w odniesieniu do wykonywanej pracy były krytykowane. W PRL "prywaciarzom" przypisywano cwaniactwo lub złodziejstwo aby ukryć faktyczne powody problemów z gospodarką.
Po upadku PRL do dnia dzisiejszego określenie jest popularne nie tylko w potocznej rozmowie ale i również w mediach odnosząc się do ogółu działających w Polsce firm.

- Gdzie pracujesz?
- A u tego prywaciarza cwaniaka.


- No tak naprawił, ale ile skasował to szkoda mówić...
- Wiadomo prywaciarski złodziej, a nie mechanik. Taniej to by samemu było zrobić.